مطالعه سیتوتاکسونومیکی بخش onobrychoidei. dc از جنس گون در ایران

thesis
abstract

تیره fabaceae یکی از بزرگترین تیره های گیاهان گلدار است، این تیره مهم ترین تیره از دو لپه ای ها و دومین تیره مهم از نظر تهیه مواد غذایی در مقایسه با دانه های غلات غنی از پروتئین می باشد. جنس گون (astragalusl.) بزرگترین جنس این تیره می باشد و بزرگ ترین جنس گیاهان گلدار نیز محسوب می شود. این جنس دارای بیش از 2500 گونه و150 بخش است که به دلیل تولید کتیرا و نیز اهمیت مرتعی و مصارف سوختی مورد توجه بوده اند. بخش onobrychoidei dc. متعلق به جنس astragalus ، تیره fabaceae، راسته fabales، زیر رده rosidae، رده magnoliopsia و شاخه magnoliophyta است. مطالعه بیوسیستماتیکی بر روی گونه های مختلف این بخش به منظورتعیین روابط بین گونه ای و نزدیکی گونه ها با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی، ریز ریخت شناسی و کاریولوژیک صورت گرفت. داده های حاصل از هر مطالعه توسط نرم افزار mvsp3.1 و spss9.0مورد آنالیز قرار گرفت. در مطالعه ریخت شناسی 51 ویژگی کمی و کیفی مربوط به اندام های رویشی و زایشی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن حاکی از قرار گرفتن گونه ها در دو گروه بود: گروه اول گونه هایی با ساقه کوتاه شامل a.lilacinus و a.khoshyellaghensisi گروه دوم گونه هایی با ساقه توسعه یافته شاملa.bervidens، a.arguricus، a.aduncus، a.vegetus، a.cancellatus و a.bijarensis می باشند. بر اساس مطالعات میوزی گونه های بخش onobrychoidei همگی دارای n=8 می باشند. گونه های دیپلوئید شامل a.bijarensis ، a.khoshyellaghensis و گونه های تتراپلوئید شامل a.arguricus،a.lilacinus و a.bervidensمی باشند. از چهار جمعیت مورد مطالعه از a.vegetus سه جمعیت هگزا پلوئید و یک جمعیت تتراپلوئید بودند. از سه جمعیت مورد مطالعه از a.aduncus دو جمعیت دیپلوئید و یک جمعیت تتراپلوئید بودند و در a.cancellatus دو جمعیت دیپلوئید و یک جمعیت تتراپلوئید بودند. در بررسی درصد ناباروری دانه های گرده، گونه ها در دو گروه قرار می گیرند. گروه اول دارای قدرت باروری بالا شامل a.arguricus ، a.bervidens ، a.aduncus و گروه دارای باروری کم شامل a.cancellatus، a.lilacinus، a.bijarensis، a.khoshyelloghensis و a.vegetus می باشند. ناهنجاری های میوزی از جمله هسته های ناهمزمان، سیتومیکسیس، پل، کروموزوم های لاگارد و b کروموزوم در مراحل مختلف تقسیم میوز مشاهده شدند.

similar resources

مطالعه فیلوژنتیکی گونه‌های ایرانی بخش Onobrychoidei از جنس گون (تیره بقولات) بر اساس داده‌های ریخت شناسی و توالی‌های ITS هسته‌ای

با استفاده از داده‌های حاصل از توالی‌های ITS ژنوم هسته‌ای و داده‌های ریخت‌شناسی، مطالعه فیلوژنتیکی گونه‌های بخش Onobrychoidei به همراه گونه‌هایی از بخش‌های نزدیک مرتبط با آن انجام پذیرفت. نتایج آنالیز‌های Bayesian و بیشینه صرفه‌جویی نشان داد که صفات ریخت‌شناسی برای تمایزات سطح بخش مناسب هستند و در سطوح پائین‌تر کاربردی ندارند. در این مطالعه نشان داده شد که بخش Onobrychoidei یک بخش تک‌تبار نمی‌ب...

full text

یافته‌های تکمیلی از جنس گون بخش Hymenostegis (باقلائیان) در ایران

چهار گونه جدید از بخش Hymenostegis از شمال غربی ایران، استان زنجان به نام‌ های:A. austromahneshanensis, A. queydarnabiyensis, A. subkohrudicus, A. subrecognitus  شرح داده و معرفی می­شوند. این گونه­های جدید با خویشاوندان خود مقایسه شده­اند. گونهAstragalus sosnowskyi Grossh. برای اولین بار از ایران گزارش می­گردد و وجود A. velenovski Nábělek در ایران تایید نمی­شود. بر پایه مطالعه حاضر 75% گونه­های...

full text

مطالعاتی درباره جنس گون (Astragalus) از بخش Alopecuroidei در ایران

بخش Alopecuroidei DC. از گون‌های ایران مطالعه می‌شود. در این مطالعه گونه‌های: A. zarjabadensis ، A. arasbaranensis، A. latianicus ، A. maabudii، A. sarzehensis، A. ovalifoliolatus به عنوان گونه‌های جدید نامگذاری و شرح داده می‌شوند.  

full text

مطالعاتی در باره جنس گون (Astragalus) بخش Xiphidium در ایران

مروری بر بخش Xiphidium از جنس گون در ایران انجام گرفته است. از مجموع گونه‌هایی که از این بخش تاکنون در ایران شناخته شده‌اند A. binaludensis  به عنوان گونه‌ جدیدی از خراسان نامگذاری و معرفی می‌گردد. گونه‌های زیر برای اولین بار برای فلور ایران گزارش می‌شوند.A. xiphidium ، A. dendroproselius ، A. xiphidioidesسه گونه A. triqueter، A. viridis، A. dendroproseliusبا داشتن صفاتی متفاوت نسبت به اعضای بخ...

full text

گزارشهای جدید از جنس گون در ایران

بر پایه جمع‌آوری‌های جدید از نقاط مختلف کشور تعدادی گونه بعنوان گزارش جدید از ایران معرفی می‌گردد. این گونه‌ها عبارتند از: A. dzhebrailicus، A. incertrus،  A. psoraloides همگی ازبخش Hololeuce؛ A. asciocalyx، ازبخش Onobrychoidei؛ گونه A. leiosemius از بخش Aegacantha ؛ A. versipilus‌ از بخش Erioceras و A. shebarensis‌ از بخش Trachycercis. برای هر یک از گونه‌های فوق با ذکر نمونه‌های هرباریومی و ن...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم

Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023